Urbanistyka poza prawem. Relacje nieformalnych procesów w planowaniu przestrzennym z procedurami skodyfikowanymi

Michał Ciesielski

doi:10.26774/mpp.45

Michał Ciesielski Towarzystwo Urbanistów Polskich, Biuro Rozwoju Wrocławia

Abstract

System planowania przestrzennego ewoluuje nie tylko w wyniku zmian ustawowych ale również w związku z działaniami realizowanymi w ramach jego nieformalnej części. Zmiany te są szczególnie widoczne na poziomie gmin. Działania pozaustawowe zależą od wielu czynników i realizowanych w powiązaniu z nimi procesów. Część nieformalna systemu wiąże się z jego ustawowymi elementami – dopełnia je, rozbudowuje, niejednokrotnie pozwala poprawić niedoskonałości. Zrozumienie jak działa cały system jest więc możliwe dopiero po zidentyfikowaniu charakterystycznych procesów zachodzących w obu jego częściach – formalnej i nieformalnej. Artykuł nakreśla te procesy i zależności między nimi, bazując na doświadczeniach samorządów dolnośląskich oraz z innych europejskich systemów planowania. Tylko nakreślenie całościowego obrazu systemu planowania przestrzennego umożliwia świadome korzystanie z dostępnych narzędzi i adekwatne dobieranie ich do lokalnych potrzeb. Może też wpływać na sposób organizacji struktur jednostek samorządu.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Arnstein, S.R. (1969), "A Ladder of Citizen Participation", Journal of the American Planning Association, tom. 35, nr. 4, s. 216-224, 1969.
L. Van den Berg, A Study of Growth and Decline, 1982.
R. Carnap, Philosophy and logical syntax, Londyn, 1935.
M. Ciesielski, Karpacz - uspołecznione warsztaty projektowe, [w:] Laboratoria Multi Level Governance, Wrocław, 2014r.
M. Ciesielski, Nie tylko sztampowe uwarunkowania do planu miejscowego - czyli art. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym trochę inaczej, Wydawnictwo SUZOU, Wrocław, 2017.
S.Dembski, A. Schulze Bäing, O. Sykes, What about the Urban Periphery?, Federal Institute for Population Research, Wiesbaden, 2017.
European charter on participatory democracy in spatial planning process, ECTP-CEU General Assembly, Dublin, 2015.
K. Freisitzer, J. Maurer, 1985 Das Wiener Modell, Erfahrungen mit innovatiever Stadtplannung. Empirische Befunde aus einem Grossprojekt, Compres, Wien, 1985.
Hardt-Waltherr Hämer, The Twelve Principles for Cautious Urban Renewal, [w:] Senatsverwaltung für Bau- und Wohnungswesen, Stadterneuerung Berlin, Berlin, 1990.
Housing Delivery Vehicles, publikacja internetowa: http://localpartnerships.org.uk, Local Partnerships, Local Government Association i HM Treasury, 2017.
W. Jarczewski, K. Janas (red.), Zarządzanie i współpraca w miejskich obszarach funkcjonalnych, Kraków 2017.
K. Kajdanek, Dlaczego polskie przedmieścia są tak chaotyczne i brzydkie?, Instytut Nowych Mediów, 2017.
Ł. Medeksza (red.), Analiza potencjałów kulturowych, społecznych, przestrzennych i krajobrazowych Lewina Kłodzkiego, 2014.
I. Mironowicz, Analiza Funkcjonalna Osiedli Wrocławia, Dom Pokoju, Wrocław, 2016.
P. Newman, A. Thornley, Urban planning in Europe – International competition, national systems and planning projects, Routledge, Londyn, 1996.
E. Pahl-Weber, D. Henckel, The Planning System and Planning Terms in Germany, ARL, Hanover, 2008 r.
B. Scholl, Building Actor Relationship and Alliances for Complex Problem Solving in Spatial Planning: The Test Planning Method, w: disP The Planning Review, tom 53, 2017.
K. Sas – Bojarski, A. Kiwnik – Dahm, Psychologiczne uwarunkowania przekształceń i rewitalizacji miast – zarys problemu [w:] Zarządzanie rozwojem przestrzennym miast, red. P. Lorens, J. Martyniuk – Pęczek, Urbanista, 2010.
Ustawa o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących z dnia 5 lipca 2018 r.
Uchwała nr XLVIII/1169/13 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 19 września 2013 r. w sprawie Wrocławskiej polityki mobilności.